Każdego roku, w ostatni wtorek karnawału w Jedlińsku odbywają się Jedlińskie Zapusty, tzw "kusaki" połączone z widowiskiem plenerowym "Ścięcie Śmierci". Głęboko zakorzenione w tradycji Gminy Jedlińsk, "Jedlińskie Kusaki"są jedynym tego rodzaju obrzędem ludowym w Polsce. 5 marca, na ulicach Jedlińska znów pojawią się barwni przebierańcy, zwani kusakami. Będzie liczna grupa diabłów, żydów i prostego ludu, ponadto baby, cyganie, rybacy, grajkowie, bębniarze i wiele innych. Wszystkie postaci, w tym również kobiece grane są przez mężczyzn.

W programie znajdą się również występy zespołów i kapeli ludowych. Wydarzeniu towarzyszy jarmark rękodzieła ludowego.

Kusaki - Obrzęd ten. W XIX wieku, bardzo rozbudowany, miał nieco odmienny przebieg niż reaktywowany obecnie. Mianowicie w zapustny wtorek ludność Jedlińska poruszona  wiadomością przyniesioną przez Kantego, odźwiernego w kościele, iż śmierć upiwszy się w kusaki zgubiła kosę w Tocznem (tj. na łąkach Jedlińska nad rzeką Tymianką) i śpi pod Spaloną Groblą, wyrusza prowadzona przez Kantego na podmiejskie łąki, gdzie mocno ją wiąże postronkami, a następnie w triumfalnym pochodzie prowadzi do osiedla. Powiadomiony o złapaniu śmierci burmistrz wraz z ławnikami oczekiwał na rynku miejskim przybycie niezwykłego orszaku. Rozpoczyna się rozprawa sądowa. Gawiedź oskarża śmierć. Po wysłuchaniu oskarżeń sąd wydaje wyrok, wzywa kata. Kat zajmuje miejsce na placu, dobywa miecza i groźnie przemawia. Straszy karami tych, którzy postępować będą niezgodnie z prawem. Po skończonej mowie ścina śmierci głowę, z której sypie się popiół, a z fałdów śmiertelnej koszuli wyskakuje czarny kot – wyobrażenie duszy. Po ścięciu na szafocie pojawia się anioł ostrzegający wszystkich, iż śmierć nadal zbierać będzie swoje plony. Kat wkłada zwłoki śmierci na sanie, które ciągną dzieci i dorośli. Objechawszy osadę, dostarczają zwłoki burmistrzowi celem spisania aktu zgonu. Po spisaniu aktu sprawiają śmierci pogrzeb w karczmie – bawiąc się i tańcząc do północy. Obecnie widowisko odbywa się według wierszowanego XIX – wiecznego opisu autorstwa ks. Jana Kloczkowskiego, ale w swej obecnej formie odbiega od dawnego zwyczaju.

Żródło: http://jedlinsk.pl/

Fot. źródło: http://www.jedlinsk.eu/galeria